EL OLDU HAYALLERİM
EL OLDU HAYALLERÝM
Sessizliðin sonu yok harcanmýþlýðýmda
Bos bir umut güzü peydah olur yeni hayatlarda
Gözünü korkutur elinde bir hiçle kalmanýn tortusu
Sýfýrý tüketmenln yokluðu
Göðü arþýnlarken nefesim
Korku dolu karanlýk ayazlarda
Kafamda çýnlayan kurgusal sorularýmdýn bana
Cevapsýz,sevapsýz
Aðýr aksak havaya düþen yaðmur tanesi gibi
Seke seke çýkardým sebinle hayat yokuþunu
Çýkarken korkup düþtüðümde
Tutunacak bir el deðildin yanýmda
Ya da acýdan kahrolup kan kustuðumda
Aðlayacak bir omuz degildin karanlýðýma
Ben her düþtüðümde
Bir tekme de sen vurdun bana
Ben her gittiðimde bir kez daha gittim kendimden
Kendime çekildim iyice,
Günbe gün kendime sýðamadým
Ýçten içe sana kapandým,
Kalabalýklara karýþtý hayallerim
El oldu bana
Kaným dondu gerçek seni görünce
Günbatýmýnýn þavký avuçlarýnda
Saçlarýn uçuþur deli rüzgârlarda
Kafaný çevirdiðinde, gözlerinin ucundaki kalmaz yanýnda
Pýnar DOLUDENIZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şiir sevdalısı0648 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.