yokoluyorum

yokolyorum

yavaþ yavaþ eriyor bedenim
ve yavaþ yavaþ siliniyor yüzümdeki gülümsemelerim
ayak izlerim siliniyor caddelerden
umutlarým sularýna kapýlýyor en çoþkun nehirlerin
aynada baktýðým yüz benim deðil sanki
bu duruþ bu dokunuþ
bir yaným sende kaldý giderken
bir yaným bende , yorgun
hiç bir hayalin hiç bir köþesi gerçek olmadý iþte sende farkýndasýn
hiç bir kelime doðru çýkmadý
ilk yalanýmý parasýzlýk yüzünden söyledim sana
diðer yalanlarýmý da ilk yalanýmdan kurtulmak için
sýkýþtý ruhum sýkýþtý bedenim anlamsýzlýklarýn içinde
birazdan bende yol alýcam azrailin peþinde
ne kaybederim ki kendimi kaybediþim den öte
ama dur sen beni kaybedeceksin sýrf benim yüzümden
ne üzücü olur ilk zamanlarý
ve yavaþ yavaþ neþelenir dinlediðin hüzün þarkýlarý
bir gülücük yeter beni maziye katmaya
ve hep uðraþýrsýn hayalinde canlandýrarak hatýrlamamaya
hayat böyledir cennet gözlü güzel
yaþam sýrasýný iyi bilir
insanlar gibi
kara kýþýn sonu çiçek çiçek ilkbahar deðilmidir
evet ben yokoluyorum senden
seni alýp seni bensiz býrakýp
bencilce adaletsizce biliyorum.
ben sana susuyorum sessiz ani ve severek



Sosyal Medyada Paylaşın: