MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

BİR HATIRA YİNE AĞLATAN BENİ
Aygün Deniz

BİR HATIRA YİNE AĞLATAN BENİ


Varlýklar ülkesine gelip,
Ne kadar yokluk çekenler var.
Çalýþýp ilk zamanlar;
Ýþsiz kalmýþtým sonra,
Türk iþ veren,
Çýkarýverdi beni iþten.
Neden mi:
Hamile olunca,
Aðýr onlar için sigorta!
Neyse aç ,tok geçirdim
Zamanlarý,
Bebek oldu yedi aylýk.
Ýþ arýyorum ben...
Geldi birgün arkadaþýn biri:
Sana iþ buldum.
Çok sevinmiþtim...Sevinmiþtim ama,
Aðýrdý iþ þartlarý...
Gecenin üçünde bir servis
Aldý beni,karanlýðýn sokaklarýnda,
Bir meçhule gidiyorum,
Dilimde tüm dualar:
Allah ým serviste herkes yabancý;
Evdeki ler demedi bana:
Nereye gidiyorsun, ne yapacaksýn.
O zaman bende ki cesaret
Öyle büyüktü ki;
Korkutmuyordu bazen beni
O kadar çok sevdiðimden okumayý,
Her þey bir macera gibi geliyordu.
Yollara düþtük neyse
Çalýþtým o gün ,hiç bilmediðim bir yerde...
Yerleri sil, lavabolarý temizle,
Beni çok üzmüþtü
Çalýþýyordum,aðlayarak.
(Babacýðým görsen halimi,)
(Uykudan uyandýrmaya kýyamadýðýn)
(Kýzýn ne halde!)
Döndüm eve sabahýn dokuzu...
Kapýyý açarken
Öyle hýzlý çarpýyor kalbim.
Ne yapýyor bebek?
O kadar çocukmuþum ki;
Þimdi kýzýyorum kendime,
Nasýl yalnýz kaldý
O tam üç gün.
Girdim eve uyuyor
Bir rahat nefes aldým.
Uyudum ben de biraz.
Sonra kalkýp,kahvaltý
Bebekle beraber.
Allah ’ým ertesi gün yine,
Yollardayým ben.
O gün de döndüm yine
Kalp çarpýntýlarý ile eve.
Neyse kazasýz belasýz atlatmýþtým
Bu iki günü.
Yollardayým,yine üçüncü gün
Ýþte asýl bu günde,
Atlattým büyük kazayý
Allah ýn yardýmý ile.
Uyku yok ya geceleri;
Sersem bir halde
Gece çalýþmak çok zor.
Koca bir salon ve,
Çalýþacaðým odaya doðru
Yürüyorum uykulu ve yorgun,
O,hiç dilimden düþmeyen
Okuduðum duam sayesinde
Kurtarmýþtý Rabbim.
Yerler masmavi ve parlak
Yürüyorum,
Birden omuzum da bir el durdurdu,beni.
Baktým o anda ,bir koca havuz
Ayaklarýmýn dibinde
Uyandým,birden
Kendime geldim.
Allahým bir adým daha
Havuzun içinde bulurdum kendimi.
Beni durduran kimdi;
Dönüp baktýðýmda
Hiç kimse yok arkada.
Zaten salonda in cin yok...
Bu duanýn büyüklüðünü anladým.
(Ayetel kürsi)
Çok okuyordum,yolda ,evde,
Her yerde...
Döndüm eve sabahýn dokuzu.
Yine bebeði, evdeki,
Mamasýný verip,sabahýn,
Çýkmýþtý o da altýsýnda.
Ve ben o gün karar verdim:
Ýþi sona erdirdim.
Gitmeyecektim bir daha ,bu iþe.
Atlattým ama üç günü,
Bu heyecan ,bu kalp çarpýntýlarý ile
Dayanýlýr mý daha ne kadar.
Üstelik,almadým da paramý...
Ve o gün bir rahat
Kahvaltý yaptým bebek le
Ama hala beni,
Aðlatýyor bu hatýralar.

Aygün Deniz

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.