Anasýnýn son göz aðrýsý Babasýnýn bahtý karalý kýnalý kuzusu O da senin gibi benim gibi Kendi rýzasýyla düþmedi anasýnýn rahmine Kaderin oyun oynayacaðýný Kara kaplýya yazýldýðýný bilseydi Açarmýydý hiç ? Cennet gözlerini kahpe dünyaya Henüz çocukluðunu yaþarken Ýzin vermediler doya doya yaþasýn gençliðini Okusun namerde muhtaç olmasýn Sevgiyi öðrensin, aþk’ý tatsýn, Umut dolu hayallere dalsýn Mutluluk dolu düþlerde gezsin Namus bildiði tenini koklasýn Aþk’ýn kollarýnda uyusun Doðmamýþ çocuklarýna isimler koysun Sevdiðiyle mutlu bir yuva kursun
Olmadý, olmadý çok gördüler Menekþeye, bir avuç huzur ve mutluluðu Çaldýlar on üçünde geleceðini Düþürdüler feleðin çarkýna Ýntikam uðruna Kendisinden on dört yaþ büyük Bir zalimin koynunda Küçük gelin, küçük kadýn oldu Ýnsan yerine konmadý Ýtildi, kakýldý, dövüldü, sövüldü Hiç bir Allah kul’u sahip çýkmadý ki; Anlatsýn çektiklerini Her dayak ve iþkenceden sonra Allah’a sýðýndý
On beþinde ilk çocuðunu kucaðýna aldý Dünyanýn en mutsuz kadýný Nemli gözleriyle Köyün en mutlu annesi olmuþtu Beynini kemiren, düþünceler içinde Kimbilir; zalim çocuðumuzun hatýrýna Saygý duyar, Minik serçem der, saçlarýmý okþar Þiddete son verir diye mýrýldanarak Derin bir nefes aldý Oysa yanýlmýþtý Þiddet olabildiðince devam etti Yarýn gelir dediði umutlarý tükendi Göz pýnarlarý çekildi Günden güne gül yüzü soldu Sevgi dolu yüreði acýyý da hissetmiyordu
Yýllar içinde üç çocuðu daha oldu Çocuklarýnýn hatýrýna boyun eðdi zulme Eþ dost yeter dokunma eþine demedi Namert gecelerde Çocuklarýyla defalarca sokaða atýldý Yirmi bir yýl sonra Dört çocuðuyla aðzý burnu kan içinde Sokakta aldý soluðu Korkmayýn Allah var diyerek Baðrýna bastý yavrularýný Kutup yýldýzý oldu Yürüdü gecenin namert yüzünde
Yavrularýyla sýðýnma evine yerleþti Þiddet bitmiþti Yýllar sonra huzurlu bir nefes aldý Sýðýnma evinde kalýrken boþ durmadý Yapabileceði bir iþ buldu Ömrü çileyle yoðrulan Göz pýnarlarý kuruyan Menekþenin peþine Ýt’in biri düþtü Felek yeniden aðýný örmeye baþlamýþtý Adam evlenelim çocuklarýna bakarým dedi Menekþe düþünmek için zaman istedi Belkide tatmadýðý huzuru mutluluðu bunda bulacaktý Kader baþtan gülmedimi, sonra da gülmez
Güvendi it herife Ýkinci evliliði yaptý Unuttuðu hüzün ve hüsran Yakasýndaydý her zaman Þiddet görmesede sorumsuz birisiydi Her fýrsatta, sözle hakaret ediyordu Ýki çocuðu oldu Dört yýl direndi olmadý ayrýldý
Þimdi onu hayata baðlayan Ýki tane pamuk ipliðiyle Zalimlerin hüküm sürdüðü Namussuzlarýn cirit attýðý dünyada Namusuyla çalýþýp yaþam mücadelesi veriyor Annelerin en güzeli Evlatlarýnýn kutup yýldýzý Menekþe.
Kul düþünce
Sosyal Medyada Paylaşın:
kul düşünce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.