Eski zamanlardý diye baþla samda hala taze acýn aldýðým her yeni nefeste mazim leke býrakmýþ yaþadýðým güne unutmak mümkün olsa bile hayalin gözlerimdeyken artýk mümkün deðil eylül rüzgarý misali çarpýyorum saða sola
gittiðim her yerde trende minibüste ayaklarýmýn bastýðý topraðýn üzerinde vakit hazan zaman hüzün baþý boþ takýlýyorum uzaklara soran olursa neydi diyorum neydi senin adýn affet hatýrlamak istemediðimden deðil hatýrladýkça gecenin esrarengiz sesine sessiz kanadýðýmdan hýçkýrýk boðumu aðladýðýmdan erkek aðlamaz deme utancýndan ýssýz göðün nefessiz anlarýna aðlar dinler yerin sinesine düþmüþ yetim çocuklarýn hýrýltýlý öksürüklerini duydukça aðaçlarýn yaprak dökümü feryadýna aðlar bilir ki uzun aralýklar sonsuz uzun geceler karanlýktýr
biliyorum çaresiz deðilim çaresiz deðilsin bendeki de güz gülü bencilliði deðil sensizlik tek kiþilik hücre pranga lanmýþ mahkumun belki utancý nerede ve nasýl olduðunun belirsizliði bilmiyorum sevgili bendeki beklide unutulmuþ ellerinin sýcaklýðý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin AKSOYLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.