Sükutu Mesken Kıldım Kalbime Ben

dünü bugüne sakladým yarýnlar senli olsun diye
bugün dün olduðunda sayýkladýysamda seni
kuytulara gizlense de kalbinin bir yerlerinde ben
seni zamana sakladým zaman kýyamete kadar sonsuzdur diye
sükutu mesken kýldým kalbime ben
sabýrsýzlýkla yýkmayým diye kalbimde seni
bir sevda yazdým kalbime kalbimde gülüþün var diye
kalbimi acýtan þarkýlarda kýzdýysamda yoksun diye
acýlar hafifler belki diye yokluðunda sevdama sardým seni
bazen katil olmak istiyorum ben
yüreðimle olmazlarýný katledebiliyim diye
bekliyorum kalbimdeki senle seni
artýk kalbinde olmasam da ben
bekliyorum bir gün gelirsin diye
ne beklentiler gider ne de umutlar ben severken seni
aþk adýna papatya diktim ben
aþk sonsuzdur diye
ne dünler geri geliyor ne de budünler dünlere karýþtýðýnda sen
ne umutlar tükeniyor ne de umutlarý doðuran gün doðumlarý kalbimdeyken sen
ben yaþadýðým için mi tükenmiyosun kalbimde sen
yoksa kalbimde olduðun için mi yaþýyorum hala ben
bilmiyorum
tek bildiðim nefes aldýkça seni seveceðim aþk sonsuzdur diye
sükutu mesken kýldým kalbime ben
kalbimde sen varsýn diye
Sosyal Medyada Paylaşın: