DOST BİLİP ELE VERME KİMSEYİ
DOST BÝLÝP ELE VERME KÝMSEYÝ
Ýnsanlýk dedikçe kanayan yara,
Ak üstüne sürdü kocaman kara,
Sýrlarýnla seni anlayan yara,
Dost bilip de ele verme kimseyi.
Kusur bizim için bizimdir hata,
Satmasan nefsini yat ile kata,
Günahýnla gelsen bile sýrata,
Kilit vur diline yerme kimseyi.
Et ile kemikten farkýn ne tenden,
Belki üç beþ santim büyüksün benden,
Þaplaðý kýçýna yedin ebenden,
Densiz sözler edip germe kimseyi.
Ýn ve san mý olmak ne gezer bizde?
Hin’lik, Cin’lik saklý bilirim gizde,
Yalaný, talaný bellidir sözde,
Baþak gibi yere serme kimseyi.
Mümin der bayraðý sevgiden yapýn,
Yar yar diye diye yârine tapýn,
Bir miadý vardýr eldeki sapýn,
Kel baþýna çorap örme kimseyi.
Mümin ÜSTÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.