Güzel yurdumun kalbidir. Onun adý Ankara’dýr. Güzellerin duraðýdýr. Yiðitlerin otaðýdýr. Bin dokuz yüz yirmi üçte. Atamýzýn emri ile Meclisin kararý ile Baþkent olmuþtur ülkeye. Çýk Ankara kalesine. Dinle bozkýrýn sesini. Duy tarihin nefesini. Gez Gordion müzesini. Anýt kabir Ankara’da Fatiha oku orada. Dönünce güven parkýna. Birazcýk dinlen burada. Kocatepe camisinde, Gir ibadetini eyle. Sonra yedinci caddeye. Leziz yemekler yemeðe. Buyrun Ankara tavasý, Yanýnda çubuk turþusu. Güzel olur kavurmasý, Yanýnda batak helvasý. Þöyle bir kaplýca keyfi, Haymana kaplýcalarý, Dertlere derman burasý. Çok güzel olur deðil mi? Gez dolaþ Roma hamamý, Beypazarý çarþýsýný, Gör Hýdýrlýk tepesini, Ye balýný, simidini. Sonra Kýzýlcahamam’da. Uðrayýp Kemal paþaya. Selam ver kahramanlara. Ülkücüler anýtýna. Hacý Bayram Veliye’ de, Hacý Bayram Cami’in de, Yakub’a da dua eyle, Unutmadan, Arvasi’ye Evliyalar þehrini gör, Taptuk Emre’yi de sor. Ahmet Baba nerededir? Ethem Baba oradadýr. Kalbin orada kalýrken, Yüreðin pýr, pýr ederken Gözler nemli ayrýlýrken Dile bir türkü düþerken, ‘’Ankara’nýn taþýna bak, Gözlerimin yaþýna bak’’. Hain gene baþkaldýrmýþ. Þu feleðin iþine bak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Duran çardak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.