Ýnandým gülen yüzüne dünya aldandým Seni bir dost bilirken iþte ben yanýldým Neyim varsa aldýn sonra terk ettin sen Geldiðim gibi çýrýlçýplak þimdi ben kaldým
Âþýk didar olamadým gülmedim güldürmedim Zerreye deðer vermedim büyükleri beðendim Feryat eden oldu çaðýrdý tenezzül edip gitmedim Geldiðim gibi çýrýlçýplak þimdi ben kaldým
Arayýp bir cevap bulamadým ben sorduðuma Sevmediðim kim varsa düþürdüm ben kucaðýma Gömdüm benliðimle kinle ben ölüm çukuruna Geldiðim gibi çýrýlçýplak þimdi ben kaldým
Artýk vermeliyim artýk güzel bir karar Gerçi nefsim diyor artýk karar neye yarar Bende dedim belki Mevla af eder kulunu sarar Geldiðim gibi çýrýlçýplak þimdi ben kaldým
Artýk piþmanlýk fayda verir mi onu da bilmem Ben Mevla’ya gidiyorum gelme dese de dönmem Piþmaným ben Mevla’m demeden bende ölmem Geldiðim gibi çýrýlçýplak þimdi ben kaldým
Âþýk Gülveren’im aramadýn varmadýn sen canana Elini bulaþtýrdýn yalan dünya için sen çýkmaz kana Bak etrafýna âleme böyle mi yap diyor ki sana Geldiðim gibi çýrýlçýplak þimdi ben kaldým
Mevla’m af etti edep elbiseni giy dedi bana Artýk yeter insanlarý candan sev var dedi her cana Âþýk Gülveren
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aşık Gülveren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.