hayat devam ediyormuş meğer

hayat devam ediyormuþ meðer,
güneþ bulutlarýn arasýndan doðmak için uðraþýyor,
bi gayret bi gayret...
çiçekler,yeni renkleriyle açmaya çalýþýyorlar,
güzel kokular yaymak üzere...
kelebekler,doðanýn çaldýðý en güzel melodilerle,
çiçekleri dansa kaldýrmýþlar...
kuþlar,kanatlarýný açma eksersizleri yapýyorlar,
en yükseklere çýkmak için,gök yüzünde..
insanlar için de hayat devam ediyormuþ,
büyükler,ekmek parasý kazanma derdin de,
düþmüþler yollara,sabahýn erken saatlerin de..
gençler,ellerin de kitaplarýyla gelecek peþin de...
daha küçükler parklar da,bahçeler de,
hayali kumdan kaleler yapma telaþýyla,koþuþturuyorlar saða sola..
kimisi daha ucuza alabilmek için ihtiyaç olan þeyleri,
çarþý pazar gezerken..
kimisi,daha nasýl güzel olabilirim diye,
en pahalý maðazalarýn kasa önlerin de...
hastaneler de bile hayat devam ediyor,
insanlar daha saðlýklý yaþamak için doktor kapýsýn da beklemek de...
yani dünya dönüyor,
saat týkýr týkýr iþliyor
yani hayat devam ediyor,her yerde her þekil de
ama bir tek ben yokum içlerin de..
dünya bir tek benim için durmuþ sanki,
saatler geçmiyor,
zaman eski bir aný gösteriyor,
hayat takýlý kalmýþ,senin olduðun günlerde....








emine rezzan sipahi



Sosyal Medyada Paylaşın: