MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ORASI CENNET
ismailadil

ORASI CENNET



ORASI CENNET
Sonbahar þarkýsý söylerken zaman,
Bir yaþlý çýnara yaslanýverdim;
Dinledim rüzgârýn boðuk sesini.
Bir þarký da ben tutturdum:
1
Çekiyordun elinde
Doksan dokuzlu tespih gibi
Bir türlü dolmak bilmeyen zamaný.
Bekliyordun bin bir merakla,
Bayramýn olacaktý doðumum,
Anne olacaktýn.
“Ayaklarýnýn altýnda kalacaktý cennet”
Bunun için miydi bunca gayret?
Hayret!

Sancýlar çekerken döktüðün gözyaþlarýna
Mendil olabildi mi feryatlarým?
Hâlbuki,
Ben sende yaþarken:
Ne geçim derdi vardý;
Ne ekmek, ne de aþ;
Ne de dertlerle savaþ.
Ne zaman kaygýsý, ne mekân duygusu
Ne hak, ne hukuk endiþesi.
Doksanlý umut ýþýklarýndan
Aydýnlýktý dokuzlu karanlýðýn.
O karanlýk geceler beni
Hiç aðlatmadýlar.
Heyecanýndý benimle büyüyen,
Bir muþtu hasretiydi gözlerinde yanan.
Beklenendim, gelmiþtim.
Þefkatindi yüzümde ki ilk bûse.
Nasýl bir histi bu?
Yeni bir can, candan can.
Büyürken bir çiðnem et
Topraðýndan emmiþim varlýðýmýn özünü
Büyütmek için ölesiye gayret
Hayret!

II
Dayanamasan da gözyaþýma,
Býraktýn koskoca dünyanýn ortasýna
Bir baþýma.
Kaçar diye mi sardýn sýmsýký kundaklara?
Ait olduðum candan
Ýlk hicran.
Bundan olmasýn çýðlýklarým,
Gözyaþlarým da?

Bir haziran ikindisinde açtýðým gözlerime
Gün ýþýðýnýn dikenleri miydi batan,
Ayrýlýk mýydý aðlatan,
Sen miydin yoksa vatan?

Dünyaya düþtüðüm o günden beri
Yaþýyorum baþý sende kaderi
Tarýyorum gökleri yýldýz yýldýz
Tepeliyorum tutunamadýðým yeri
Düz deðilmiþ, düzgün deðilmiþ bu arz
Bastýðým her yer kayýyor,
Tutunamýyorum anne!

ýýý
Dilinden beslenen lisaným suskun,
Lisanýndan BESLENEN aksaným ürkek;
Anlatamýyorum derdimi.

Ah anne!
Dizinde aðlamak istiyorum bazen,
Baharda aðlayan aðaçlar gibi.
Seyretmek istiyorum o gül yüzünü,
Çiçeklerle süslü yamaçlar gibi.
Nâhoþ sesler giriyor aralara
Beynimi kýrbaçlar gibi.
Üþüyorum anne, çok üþüyorum yalnýzlýðýnda,
Kavrulurken hayatýn alazlarýnda.

Nil’in serin sularýna býraktý Musa’sýný Âsiye,
Sen býrakmadýn.
Meryem babasýný arattý Ýsa’ya,
Sen aratmadýn.
Amine öksüz kodu Muhammed,ini,
Sen ak saçlar bitirdin baþýmda.
Þefkat timsalisin annem.

Meyvesini beslemek için
Toprakla boðuþan kök saçaklardan
Ne farký vardý saçlarýnýn.
Çapa tutan ellerinde nasýr,
Yorganlar bizim üstümüzde,
Senin altýnda hasýr
Bu mu anne olmanýn yüceliðindeki sýr?

“Aðlarsa anam aðlar gayrisi yalan aðlar”

Ben giderken gurbete tek aðlayanýmdýn,
Sýlada benden kalan yanýmdýn.
Otel odalarýnda gözyaþý tufanýmdýn.
O zaman anladým ki, canýmdýn,
Cananýmdýn.
Ana gibi yâr olmaz, sýla gibi diyar”
Olurum yanýmdaysa annem bahtiyar


Ýnsanlýkta zirvedir annelik, bilmez miyim?
O zirvenin eteklerinden tutunmuþum.
Tut beni annem, tut, býrakma!
Tutarsan sevinmez miyim, gülmez miyim?
Çaðýrsan uçarak gelmez miyim?

Kaþlarým sana benzermiþ, gözlerim de
Öðrettiklerin yankýlanýr sözlerimde


Hakkýný helâl et annem, helâl et.
Yoksa nasýl öderim,
Ödeyemeden sonsuzluða nasýl giderim?

Ayaklarýnýn dibinde olmamý istersen eðer
Razýyým anne.
Orasý cennet nasýl olsa…


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.