İNSANDIK

Allah âdemi yarattý.
Kulum dedi mükemmel oldun.
Cennettir senin yurdun.
Adýný âdem koydum.
Eþini senden yarattým.
Her þeye gücü yeten,
Ol deyince olduraným.
Gönüllere sevgi, aþk dolduraným.
Yaþayýn cennetimde, yasaklarýma uyun.
Emrime isyan eden, kulum gibi olmayýn,
O sizi kandýracak sakýn ona uymayýn.
Âdemdik, fýs fýs fýsýltýlar gelince kulaðýmýza.
Sese koþtuk.
Daha çok yükselmekti arzumuz.
Ýnsandýk, Ona kandýk.
O an sadece ben vardý,
Kendimizden habersiz
Kendimiz olmak, istedik,
Cennette ölümsüzdük,
Ölümsüz olmak diledik.
Yasaðý unutmuþtuk.
Akýl geldiðinde artýk çok geçti.
Cennetten kovulmuþtuk.
Yeryüzü dar geldi.
Ýstedik hep ben olayým.
Sadece benim olsun.
Bir yanýmýz iyilik isterken,
Bir yanýmýz kötülükle doluyduk.
Bir yanýmýz cenneti arzularken,
Bir yanýmýz dünya benim diyorduk.
Birbirimizi öldürüyorduk.
Kardeþimizi, eþimizi, biz, bizi.
Kendi kendimizi.
Kendi ellerimizle,
Ürettiklerimizle.
Ýnsandýk.
Daha fazla daha fazla, istiyorduk.
Hayvanlar yukardan bakýyor,
Halimize gülüyordu.
Onlardan aþaðý düþüyorduk.
Bir yanýmýz Ýsmail olup teslim olurken,
Bir yanýmýz, Yakup olup sabrý öðreniyorduk.
Bir yanýmýz Ýbrahim olup ateþe meydan okurken,
Bir yanýmýz Nemrut olup ateþler yakýyorduk.
Kýyamete kadar sönmeyecek ateþler.
Bir yanýmýz Harun- Musa olurken, bir yanýmýz Firavun.
Ýnsandýk daha fazla, hep fazla.
Yetmiyordu makam mevki.
Onun ki her zaman daha güzeldi.
Elinden almak için yollar, öldürmek, için bahaneler.
Her an bir yanýmýzý kýrýyorduk.
Bir yanýmýz dualar ederken, yalvarýrken yaratana,
Bir yanýmýz gülüyorduk kahkahalarla.
Ýnsandýk. Ýstiyorduk, istedikçe veriyordu Huda,
Sormayý akýl edemiyorduk hayrýmýza mý acaba?
Biz istiyorduk öldürmek. O izin veriyordu.
Günah hanemiz doluyordu.
Biz istiyorduk daha fazla.
Kudret helvasýný az bulmuþtuk,
Ýstedik et olsun býldýrcýn olsun.
Verildi. Doymadýk. Daha fazla bir þey.
Denizde balýk. Yaratan verdi. Kulu istiyordu.
Yasak koydu.
Bir gün onlara dokunmayýn.
Ýnsandýk. Madem balýk gelir karaya. Her gün olmalýydý.
Tuzaklar kurduk. Yetmedi. Topraktan istedik.
Eþtik ektik toprak verdi.
Yetmedi.
Daha fazla. Ýlaçlar ürettik.
Yetmedi.
Daha çok olmalý idi.
Daha çok kazanmalý idik.
Yaratana býrakmadýk iþi.
Biz daha iyisini yapmaya kalktýk.
Genetik kotlarýný deðiþtirdik.
Aþýlar yaptýk. Daha fazla ürünler almaya baþladýk.
Daha fazla kan döktük. Onlara düþen rýzký da aldýk.
Dünyanýn kendi taþýný biriktirdik, üst üste yýðdýk.
Sonra türlü hastalýklar çýktý karþýmýza kýrýldýk.
Ýnsandýk. Ýnsan kazanýrken kaybetti.
Ya âdemin Kaybediþi.
Hiç düþündünüz mü?
Bir evlat ateþler içinde yanarken,
Âdemin durumunu.

Sosyal Medyada Paylaşın: