MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Son mu Sonsuzluk mu
gülkedisi

Son mu Sonsuzluk mu


Var oluþ sebebiyle
Hayatý en doðru þekilde
Kendimce
Ýdame ettirmekti maksadým,
Bir de
Doyumsuzca aþk yaþamaktý
Nihayete ermeden bedenim.

Aþk dedim ya aþk!
Aþkýn ateþten gömlek olduðunu
Giymeden nasýl bilebilirdim,
Bilemedim.

Ýstedim, buldum ve kaybettim
Bir bayram ertesinde.

O ’nsuzluðun zehrini tüm zerreme
Damla damla akýttým.

Þimdi hezeyanlardayým,
Metruk hayallerin içinden geçerek
Kýrgýnlýklarým ve kýzgýnlýklarýmla
O’nsuzluða doðru yürümekteyim.

Ben benden geçtim,
Konuþmaya bile kalmadý mecalim.

Aþkýnýn ateþiyle,
Dudaðýmý kýrmýzý çöl tozlarýyla boyadým
Deprem oldu çatladý,
Kirpiklerime mavi rimel sürdüm
Irmak oldu çaðladý,
Fýrtýnalara tutundum
Saða sola fýrlattý,
Haykýrýþlarým savruldu fütursuzca.

Artýk varla yok arasýnda
Çýldýrma noktasýndayým.

Ölümüne bir sevdayý
Þiar ettim kendime.

Benimkisi
Münzevi bir sevdaya sesleniþ.

Ne olursa olsun
Bu acýyý çekeceðim,
Dönüþü yok
Yolun sonundayým.

Bu son yalvarýþ :

Hiç tatmadýðým duygularý tattýraným
Büyüsüne kapýldýðým
Umuduma katýk yaptýðým
Yaðmurun arkasýndan doðan güneþim
Aþkta kýblem saydýðým,

Bak,
Saat aþkýmýza vuruyor !

gülkedisi


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.