Kimin yüzüne baksam yaþlý, genç Ýstemsiz, umursamaz Galata’da Hangi kemaný dinlesem kalabalýk, yalnýz Mahmur, belki uykusuz Ýstiklal’de Hangi adamý görsem Sirkeci’de Nazým, Asaf Bitkindir, âþýktýr Koy parmaklýklar ardýna siyah beyaz anýlarý Piraye Naftalin kokulu þarkýlarla, aðaç kokan þiirlere aðla Lavinia Nereden baksan herkes insandýr Elleri yumuk, yüzü buruþuk Sonbaharý bilmesen sanýrsýn hepsi mevsimdir Adý saklýdýr, gizlidir Herkesten habersiz, korkuyla içilen o ilk sigaradýr Çocuktur, elleri temizdir Kýrmýzý telefon kulübesinin soðuk ahizesinde soluksuzca dinlenendir Heybeliada’dan kalkan sessiz gemidir Her þeydir, belkidir Bir sen deðildir Bir tek çizgi kalýr anýlardan Beðenmezsem bir parça sen düþünürüm Beðenirsem tohumdur, hayattýr, sudur. Yükseklerden düþündüðümdür, Selâdýr, sabadýr, uykudur Bir tek sen deðildir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Timur KOHEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.