FİRUZE

gök firuze renginde
ýtýr kokularý ellerin
gül endamlý yar
kirpiklerinin oklarýný fýrlatma kalbime
nergis gözlerinde yanýp tutuþan pervaneyim

gece aðýrbaþlý peçesini kaldýrdý
gülüþünün ayýþýðýnda amber kokularý
sýrtýmda zýrhým baþýmda miðferim
çýktým saraylarýn taraçalarýndan
el etek öpmüþlüðü yoktur giydiðim firuze renkli yeryüzünün

ah firuze ben bu bahçeyi senden geri istemedim
meyveler ve çiçekler sunuyorsun tuhaf zamanlarýn rastlaþmalarýna
su içtiðim pýnarlarda yýkadým ipekten harmaniyemi
elmas yüzüklerimi çýkardým bir sonbahar
çiçekler diktim aykýrý baharlarýn topraðýna
dehlizlerden sesin geliyor cevahir sesin

belini kaþmir bir kuþakla sardým
kýrmýzý papuçlar aldým sana
alaaddinin sihirli lambasýndan genç küheylanlar çýkardým
binip gelesin diye susuz okþayýþlarýn çöllerine

çiçekler giyinmiþ bak mevsim
haram aðalarý katlimize vermiþ ferman
magribli yüreðim kanýyor el hamrada
kum fallarýnda gözyaþý

ah firuze
göklerdeki yüzüðün sahibi
nakkare sesleri yükseliyor küllerimden
rakkaseler hüznün urbalarýný çoktan çýkardýlar
müneccim parçaladý yýldýz falýný
belinde ayrýlýklarýn ince kaþmiri
göçmen kanadýnda bir kara dehliz

ah firuze neden bu kadar geç kaldýn

Ömriye KARATAÞ
25.10.2017
Sosyal Medyada Paylaşın: