İNAT

Gelirsin de bir gün, zaman geç olur,
Halim eskisinden daha güç olur,
Ah bir gelsen, baþýmýza taç olur;
Düþeriz yollara, yalýn yapýldak,
Sevda güllerimiz verir, dal budak...

Beklemek ne kadar elem, kim bilsin?
Bilsen, geceleri böler gelirsin,
Gel hele, kýrk yýllýk acýmýz dinsin!
Savur saçlarýný, yüzümden yana,
Yarýp yüreðimi, serdim yoluna...

Kar etmez mi onca verdiðim emek,
Seçtim seni, isteyerek, bilerek,
Çýk da gel bir akþam, gülümseyerek;
Kime ne? Çekerim varsa cezasý,
Yoksa çatlayacak gönül kozasý!

Bunca ýsrar, bunca inat ne diye?
Döndüm iþte, bir sahipsiz kediye,
Gel, düþürme beni, benden kötüye!
Anlamam ben, kötülük ne, kin nedir?
Çýkýnýn da sevgi yoksa, din nedir?

Gör iþte, ne hale geldi eserin!
Vurgun yedi þimdi, yarasý derin,
Yoksa, yok mu senin, imanýn, dinin?
Yine de derim ki, Allah Kerimdir;
Gelsen, gelmesen de, kalbim yerindir.

Böyle gördüm ben, anamdan, babamdan,
Her gece düþerim, bir baþka damdan,
Son kurþunla vurulmadan alnýmdan!
Býrakmam ipini, ben bu sevdanýn,
Þah damarý çatlar, bende, inadýn!


Hayrettin YAZICI





Sosyal Medyada Paylaşın: