Vah Yahya Kemal'in İstanbul'u

Bir coþkuyla geldim seni görmeye
Bulamadým ben þehrimi yitmiþsin
Hayal kurdum gülle sefa sürmeye

--- Gülistaný fersah fersah kertmiþsin
--- Ah Ýstanbul,vah Ýstanbul bitmiþsin...

O baktýðýn tepe isyan çaðlýyor
Gören gözün yüreðini daðlýyor
Efsun ölmüþ...Güzellikler aðlýyor

--- Duy üstadým ,zamanýnda gitmiþsin
--- Ah Ýstanbul,vah Ýstanbul bitmiþsin...

Taþ yýðýnlar çýban olmuþ yüzünde
Fer kalmamýþ , Boðaz ýnýn gözünde
Yok letafet ,endamýnda sözünde

--- Canan idin ,þimdi cana yetmiþsin
--- Ah Ýstanbul ,vah Ýstanbul bitmiþsin...

Her kültürden adap bilmez kiþi çok
Bu þehirde Ýstanbullu neden yok ?
Açlar çok da ,tok olanlar..doymaz tok

--- ’Þark’ý alýp ’garp’ý geri itmiþsin
--- Ah Ýstanbul,vah Ýstanbul bitmiþsin...

Ýçim yandý sana yalý güzelim
Bir zamanlar sevda ile bezelim
Var mý köþen , acýmadan gezelim ?

--- Yolsuzluða meze olup yitmiþsin
--- Ah Ýstanbul,vah Ýstanbul bitmiþsin...



Sosyal Medyada Paylaşın: