Şiir ve şair
Bir mýsra yazdým adýna þiir dediler
Elime kalem bir de kaðýt verdiler
Ne biliyorsan yaz durma dediler
elinden ve içinden geldiðince
Önümden mýsralar satýrlar geçti
Tutamadým unuttum vallahi kendimi
Ne güzel þeymiþ unutmak
Derdini çaresizliðini bir ayyaþ misali
Þiirlerimden tanýdýlar
kendimi anlattýðýmý sandýlar
ne de güzel yanýldýlar
hiç kimse kendini anlatmaz
ya baþkasýný ya da hayallerini anlatýr
anlaþýlmazlýktan bir anlam çýkarýr
kafesin içinde ki kuþ misali
ne söylediðini nasýl söylediðini bilmeden
kuru kuruya sevme idi sanki bizimkisi
iki satýr bir cümleyi ardarda getirmeydi sizinkisi
sizi bizi yok aslen dünyanýn haliydi herkesin ki
þiirine vurulmuþ harflerine asýlmýþ
kekili öne düþmüþ bir kýz gibi
yokmuþ þairlerin hiç kimi kimsesi
aþýðýn yoktu maþuða
þiirlerinden baþka anlatacaðý
nemli yorgan köhne bir döþþek
anýrýyorlardý sanki þairler birer eþþek
kýss kýss gülüyordu içine kaçmýþ cin misali
hýçkýrýklarla birlikte karýþmýþ gülücükler
kaçýn kurtarýn kendinizi bu þiirlerimden
yoksa sizi de sizi de öpecekler…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.