Koyu Mavi Yalnızlık

aramýzda salýnan o isimsiz evren
doðurduðumuz dünyalarý
evlat edinmiþ gibi

gülüþünün rengine dönüyor atmosferim
boðulan günlerime açýlan
büyülü penceremsin

uzanýp dokunabildin mi
beyaz ipeklere sardýðým kalbime
yokluðunun son duraðý bu
ayýrma bakýþlarýný
kahverengi gözlerimdeki
koyu mavi yalnýzlýða
göm beni

yüzdür rotasýz gemilerini
çýplak omuzlarýma düþen
saçlarýmýn dalgalarýnda

uzaklaþma, lahza kadarda olsa
nefesin sonsuzluðun diðer yüzü .

ve bir gün gözyaþý olup
düþecek olursan gözlerimden
tutun kirpiklerime...

✒T.Y.

Sosyal Medyada Paylaşın: