Bu dünyadan hiç bir þey anlamýyorum Ýnsanlar yýðýnlar halinde geçiyor Ben gidiyorum,onlar geliyor Hele akþamlarý hiç sevmiyorum Ne kokusunu , ne kendini Yaslanýyorum akþam karanlýðýnda O sokaktaki tek aðaca Yaslýyorum sýrtýmý Uzun,uzun konuþtuðumuz da Hiç konuþmadýðýmýz da oluyor Derken ay yavaþ,yavaþ gösteriyor kendini Bir buruk hüzün kaplýyor her yanýmý Ne ye hüznüm onu da bilmiyorum Gel diyorum içimden,tut elimi Kaldýr beni,al götür Götür de nereye götürürsen götür Bir ev hayal ediyorum Ýçi cývýl,cývýl Belki de bir kadýn hayal ediyorum Ve kendi,kendime kýzýyorum Mecnun olup Leylayý mý ? Yoksa belaný mý arýyorsun ? Sýkýlacaksýn iki günde Yok diyorum bekle Nasýlsa gelecek beklediðin Aðaç fýsýldýyor kulaðýma Denizin dalgasý,insanlar Sanki hepsi sözleþmiþler Gelmeyecek beklediðin....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çetin Ayhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.