Kurþun atýp vursaydýn, acýtmazdý bu kadar, Söylediðin son cümle, sanki zehirli oktu. Delice sevmem ile, olmadýn alakadar; Yýllar sonra rastladým, yanýnda kimse yoktu, Görünce anladým ki, kalbinde sýzý çoktu.
Yay gibi gerilince, gözün üstünde kaþlar, Sel olup akýyordu, benim gözümde yaþlar, Mutluluk denilen þey, hüzün bitince baþlar; Yýllar sonra rastladým, yanýnda kimse yoktu, Görünce anladým ki, kalbinde sýzý çoktu.
Kalbimin her yerine, tek tek resmini çizdim, Senli hayaller kurup, bütün dünyayý gezdim, Sonra duygularýmý, ak kaðýtlara yazdým; Yýllar sonra rastladým, yanýnda kimse yoktu, Görünce anladým ki, kalbinde sýzý çoktu.
Fena yordu bu sevda, neler çektim bir bilsen, Gözlerim dolduðunda, gelip yaþlarý silsen, Ýstedim benle olsan, her gün yüzüme gülsen; Yýllar sonra rastladým, yanýnda kimse yoktu, Görünce anladým ki, kalbinde sýzý çoktu.
05.07.2017 Avni Temiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
avnitemiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.