Bu aralar Yaðmurlara býraktým kendimi. Elim yüzüm kir pas içinde, Utangaç Çocukluðumdan kalmayým. Yaralarým Çok taze çok derin. Bu yüzden belkide, Ne zaman ýslansa üþüse düþlerim Kanýyorum. Bu aralar Bulutlardan kalmayým. Yaðmurlara Býraktým yüreðimi. Ellerimde Bez bebeklerim, Üzerimde Kýrmýzý elbisem, Büyümedim ki ben hiç. Bir kibrit Çakýyorum kirpiklerime. Aþkla Oyun oynuyorum"...
05 03 2015
Özge Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özge Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.