Gözlerimi benden çalan aşkın alevi..

Çaresizlik kapýmý çaldýkça zamandan
boþalýr gözyaþlarým kapanmayan yaradan
gece karanlýðýnda el ayak çekilince
yýldýrýmlar çakar korkutmasýn rüyalarýmýzý
sensizliði hatýrlatan rüzgarýn ýslýk sesiyle.


sen þafaklarda güneþ gibi doðarken
ben gurbet ellerde bir ölüm gibi beklerdim seni
gecenin karanlýðýnda yüreðim bir baykuþ gibi feryat ederken
kývrýmlarýndayým duygular içinde
sabrýma isyandýr yüzünü asan gecenin gözleri.


yüreðini öpen hüzünle titreyen gecenin sesi
sende kalan keskin poyrazlarý içime doldurunca
bir hasret çýkmazý beni kucaklar
þu gurbetin uzayýp giden yollarý
büklüm büklüm salkým saçak dallarý
oysa sana çýkýyor gecenin karanlýk yollarý
bastýrýlmýþ itirazlar saklanmasýn aþka açýldýkça,
bizi acýmasýz özlemler koparmasýn
aþk gelsin gül yüzünü soldurmasýn.


yüreðimde gizli duruyor
gözlerimi benden çalan aþkýn alevi
istemem boynu bükük anma beni
ateþler içinde ölürüm geceleri ...



Þiir_Yaralý_34/Avusturya
05.06.2017


Sosyal Medyada Paylaşın: