Gökyüzü cemalinin nuruna bürünsün mü ?
Bu gece periþaným,uyuyamam sancým dan,
Ay peþine takýlýp yerlerde sürünsün mü ?
Elim kalem kaðýda varmýyor utancýmdan.
Yýldýzlarý yoluna sere serpe savursam,
Utanýr ýþýðýný saçmaya sana karþý.
Yüreðimi köz edip sevdan ile kavur sam,
Sabah güneþ doðamaz,kapkara eder arþý.
Sen gülümse yeter ki, dünya garip kalmasýn,
Tabiat dile gelsin,esip esip çaðlasýn.
Gülüne varsýn bülbül,gülün rengi solmasýn,
Þad olsun dertli baðban,sevincinden aðlasýn.
Sence artýk yeter mi,susayým mý ne dersin?
Binlerce asýr geçse,sevdan gitmez yadýmdan,
Unutur falan sanma,boþa ümit edersin,
Mahþere dek kölenim,vazgeçmem inadýmdan.
Erdal SARIGÖZ
28-Mayýs-2017
ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.