Çok yorgunum ölüp biraz dinleneceğim
Ben bu gece uc kez öldüm Anne...
Sevdigim adamýn teni baþka bir tene yoldaþlýk ettiginde cesedim kumamýn koynundaki adamýn sol yanýna düþtü..
Ben bu gece üç kez öldüm Anne...
Sen doðum sancýlarýmý çek diye ölüp rahmine düþtüm bu gece..cenetteki kardeþimin gamzesindeki çukura gömüleyim diye intaharý boynuma geçirdim..
Ben bu gece üc kez öldüm Anne..
Babamýn evlat acýsý kokan güneþ yanýðý teninde baþka bir acýya tanýk olmasýn diye az gören gözleri,düþlerimden vurdum kendimi.cesedim babamýn sakallarý arasýnda orada bulacaksýn beni...
Ben bu gece üç kez öldüm Anne...
Yarým býraktýðým resimlere renk olmaya karar verdim;biraz deniz mavisi,bir tutam gök kýzýlý,birazda baþaðýn sarýndan attým kendimi.beni gökkuþagýnda ara Anne..
Ben bu gece üç kez öldüm anne ..
Ýnsan yediðini içtigini paylaþabiliyor,sigarasýný..böbregini..alýn teriyle kazandigi ekmegini...bir sevdiðini paylaþamýyor, bu gece onu,ellerimle baþka bir kucaða yolladýðýmda kalbimin acýsýyla anladým..ihanetin derin kuyusana attým kendimi.beni karanlýkta ara Anne...
Söyle o Annelere Babalara vermesinler kýzlarýni baþka adamlarýn kurulu evlerine...söyle öldürmesinler o masum gülüþleri.soyle anne o kýzlara; kimseye ikinci üçüncü.......olmasýnlar..
Ben bu gece üç kez oldum Anne .
Kumalýk diri diri kefen giymekmiþ.Baþka tenlerde terleri karýþýnca birbirine en mahrem yerlerde kendi cesedini kefenlemekmiþ.Söyle Anne ben bu gece neden bunca ölümü sýðdýrdým bu küçük bedenime?..
Yureðimde tuhaf bir sancý var.parmaklarým birazdan þu ipe düðüm atacak.Ve ben anne bu acýmasýz insanlara bu býyýklý kötü adamlara veda edecegim...
Yok anne sen üzülme hiç üzülme... Hani ’kader" denilen þey varya.iþte benide ona say. Ben bu gece hiç yaþamadým Anne
Bu kürd-i coðrafyanýn karasý çalýndý yüzüme, yüregimdeki kara parçalarý istila edildi..Savaþan kadýn özgürleþiyordu sonra güzelleþip seviliyordu degil mi?
Hiç sevilmedim.. belkide savasmayý bilmedim..Yada güzel deðildim...
Hep merhametimden vurdular beni Anne
"Sen iyisin"yaparsýn..katlanýrsýn "dediler,köle pazarýnda satmadan önce...
Anne bazý geceler korkuyorum.yalnýz uyumaktan.sonra bölük pörçük uykular sarýyor bedenimi..yarým kalan uykular..yarým kalan bir hayat býrakýyorum geride..beni uykunda ara Anne...
Ben bu gece üç kez öldüm Anne..
insanýn kendi celladýyla yaþamasý ne zormuþ...teneþire yatýrýlýp selasýz ölmek ne zormuþ.kimsesiz ölümler yaþýyorum..sabun düþtü yere...ben düþtüm rahminden...al beni koynunda sakla Anne..hiç büyütme beni.çocuk kalayým çocuk bakayým..saçlarýmý iki bölük ör,evde entarilerinden yaptýðýn o tokalarla süsle yine...hep küçük bir kýz kalayým ne olur beni büyütme..
kundagýmý cok sýký baglamýþsýn..çöz biraz nefes alamiyorum...al kundagýmý kefenime sar..Anne ben ölüyorum..sütün kurur belki birdaha emziremezsin..bu gece son kez al kucaðýna göðsüne bastýr beni..
Ben bu gece üç kez öldüm Anne...
Kadýnsýn dediler aðzýmý kapatip..baðýrmak ayýp dediler.kadýn kýsmý erk-eðine ses çýkaramaz deyip yumrukladýlar...namussun dediler kulaðýma cinayet kurgularý fýsýldadýlar.Korktum Anne.öldürülmekten deðilde sadece hakkým olan yaþamýn bile onlarýn iradesinde olmasýndan..
Sahi anne kadýn olmak susmak mýydý? Kadýn olmak;kocanýn bile, her gece tecavüzüne uðrayýp içine ata ata intahar mýydý? Susarak ölmek miydi?...
Anne/m/ olamadan gidiyorum.Bu dünyaya saçlarýný ellerimle örecegim bir kiz çocugu emanet( ziyan) etmeden...
Kendi içimde kaç kez doðmadan öldürdüm kendimi bilemezsin...Canýmýn taaa içi acýyor Anne,en içi...
Þimdi çeyizime koyduðun danteller kan kokacak..Zorla kapattýrýlan saçlarýmýn üzerindeki yazmalarýn rengi solacak.Ben gelinlikte giymemiþtim daha önce kefende.sayki bu kefen gelinliðim olacak...
Kara carþaflara bürüdükleri bedenim kapkara günlere gömüldü...kara topraða...
Beni gecelerde ara annne..
Ben bu gece ne çok öldüm Anne..
Ben bu gece üç kez öldüm.
Senin karnýndayken, sana atýlan ilk tekmeyle düþürdün beni önce.toplayýp cebine koydun sonra,yýrtýk cebinden düþtüm.Baþkalarý buldu beni..Senin kadar merhametleri yoktu..yalan birakiyorlardi avuclarima..senin þefkatli sesinle cagiriyorlardi beni.korkuyor/d/um.
Gökten üç ölüm düþtü,üç ceset...Hepsi ben oluyordum.sonra toprak kokuyordum..
Bu gece üç kez öldüm Anne..senin karninda..senin koynunda..senin kucaginda...
Ben en çok beþtaþ oynarken öldürüldüm
Topraða gömdüler, oynadýðým taþlarla vuruldum..kanaya kanaya Sustumm...
Ben bu gece ne çok öldüm anne ,kaç yýldýz kaydý hatrýma bilmiyorum..kaldýr baþýný yerden.. göðe bak...Beni orada ara...
Çok yoruldum Anne beni kucaðýna al ölüp biraz dinleneceðim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.