Ben hep söyledim karþýmdakine, Hangi deðeri biçtiysem ona kalbimde. Söyleme imkaný olmadýðý demde Gözlerimle söyledim, ellerimle, gözyaþlarýmla ve sitemlerimle...
Ama bilmeliyiz, ayrýlýklar zamansýz gelir. Bazen söylenmesi gerekenler söylenmedi mi insanýn içine yer ediverir... Öyle masum da durmaz içinde. Acýtýr, piþmanlýkla daðlar yüreði ve kemirir
Söylemezsen Þiir olmaz bu, þiir gibi bitmez... Söyle, ki þiir olsun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zeynep Zuhal Kılınç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.