YAVRUM

Yavrum sana bakmaya kýyamam
Bilirsin hiçbir zaman sana doyamam
Eller sarar benim yerime baðrýna
Tutam tutam çiçekler saçlarýna
Takmak isterdim
Bir daha, bir daha, defalarca

Bahar gelmiþ, yaz gelmiþ benim neyime
Almýþ Fatma bir garip sazýný vurur teline
Kapýlmýþ gider duygu seline
Saramaz yavrusunu sarmak istese de,
Boncuk,boncuk ela gözlerine
Kurban olurum yavrumun bir tek sözüne

Neylesin çizen çizmiþ yazýsýný
Bilememiþ o da özler yavrusunu
Ne çare taþ basar yüreðine
Ýyidir bilir ki hasretten baþka yavrusu
Bilir ki tazedir onun ayrýlýk sýzýsý

Uzat o minik ellerini doya doya öpeyim.
Bir kez daha seni uzak da olsa göreyim
Býrakmak acý yavrum sana nasýl dayanayým
Ben çalýþan bir garip anayým
Her sabah da olsa seni kimlerin eline býrakayým.

Yavrum seni doya doya sevemedim
Sütlerim geldi taþtý vaktinde emziremedim.
Aðladýðýnda çok istedim yanýna gelemedim
Dediler ki yavrun yürümüþ; ilk adýmýný göremedim
Ne yazýk ki derdimi kimselere diyemedim.

Gönlümdeki gurbeti sindiremedim.
Ayrýlýk acýsýný dindiremedim
Allah’tan bir tek þey diledim
Darýlma bana yavrum gelecekte
Ýnan ki ben böyle olsun istemedim.



18.04.1995

Fatma ORAL
Sosyal Medyada Paylaşın: