Sevgili hadsizliðin sýnýrýna dayanmýþ bir cellat gibi aþka dair her hutbe verdiðin ayrýlýk hükmü ya da ettiðin yalan yemin bensizliðe mahkumiyet kararý
oysa aþk bakir bir düþün Tanrý katýnda kutsanmýþ en yalýn haliydi bende
izini sürdüðüm gözyaþlarým aþina olmadýðým bir coðrafyada bilindik bir seremoniyle sensizliðe götürdü beni
ah mabedim bildiðim secde ettiðim bir bilsen aþka hürmeten çocuksu ruhumla ne dualar ettim
þimdi düþündüðüm kendimse namerdim mahyasýz gök kubbe çökercesine yer yerinden sarsýlsýn varsýn altýnda kalayým
ya sonra tek baþýnalýk kolay mý giyme yalnýzlýk kisfesini olduysa sana hürmetsizliðim bin kere tövbe ederim aþka hürmetim sonsuzdur benim
Efkan ÖTGÜN Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.