Seviyorum seni be adam!
Ýçimi acýtýrcasýna,
Cehennemde yanarcasýna,
Kendimi unuturcasýna…
Sana uzanamayan ellerime,
Dokunamayan tenime,
Dargýným gözlerine deðmeyen
Kara gözlerime.
Yâr!
Rüzgâr olup kurutmadýn ýslak tenimi.
Ne yapsam da fark etsen seven kalbimi?
Buz daðý olmuþsun yaz ortasýnda,
Yaðdýrýrsýn karý temmuz sýcaðýnda…
Ve bilsen
Gecelerimin uykusuz hallerini…
Yataðýmýn soðuk çarþafý,
Kefen gibi sarar dokunduðu her yeri.
Hasret sancýlarýyla kývrandýkça bedenim;
Özlemin yakar içten içe,
Küle döner ak tenim…
Yanmak sana
Kader mi?
Hasret kalmak
Alýnyazým.
Düþsem cehennemin tam ortasýna,
Günahlar örülse bir bir boynuma,
Dikenli giysiler batsa da tenime;
Razýyým her derde,
Sen varsan benimle…