Dedim ya
Bir masal gibiydi yaþadýklarým
Küçüktüm
Yapraklar örterdi beni
Serin ve mis kokulu
Mersin yapraklarý
Bedenim dünyadan ayrýlýrdý o zaman
Kabuðun yarayý terk etmesi gibi
Ama yara bedenimde kalýrdý
Dünya olup kendimi izlerdim
Kendim olup dünyayý izlerdim sonra
Dünya semsert bir yara kabuðuydu
Acýmazdý o
Ben yaranýn kendisi olarak
Acýrdým acýrdým ve acýrdým
Her þeyin düzelmesini beklerdim sonra
Serin
Güzel bir yerde beklerdim kötü þeylerin geçmesini
Orada yaþayan
Hiç görmediðim bir kedi ile
Ama sesini duyardým kedinin ve ona teþekkür ederdim
Orada olduðu için
Ve beni var ettiði için
Sonra neden derdim
Kim neyi niçin?
Beklerdim ve hiçbir þey düzelmezdi
Mersin yapraklarý örterdi kedinin sesini
Ve beni
Yaram bedenimden ayrýlýrdý
Acý içimde kalýrdý
Dedim ya
Bir masal gibiydi yaþadýklarým
Kýrýldým
Bakakaldým.
kýyýdaki adam
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.