ah benim kýzýla boyanan beyaz yüzlü bembe dudaklý gül parem icimdeki kalpbe sýðmayan güz güllerindeki bahar gülüsleri aniden yaðan yaðmurda
ýslatan aþk ruhu icimde büyüyen mabedinim gül kokusu buram buram yakan bir acý bu keþke ölüm daha kolay olsa sevmekten
sancýlar icinde bekleyen geceme gündüz olan beyaz ayýmýn neþter keþiði acým ah benim beni anlamayan al yanaklý kýzýl gomcam elimde olsa dünya ne bana dar nede sana sonsuz
üzülürüm haþret bakan gözlerimdeki sana sen bilmez idin sana dökülen güz yaþlarýma neden hep gül böyle masum kokar ve bayýltýcý eder ah benim pempe düþlerimin zarif duygusunda kalan can cazým
neden hep bülbül dal dikenliyken güle bakýp ici acýr ah benim kýzýl günlerimdeki pembe bakýþlý gülüm acep hangi gönül bahcesinde üzgünsün ve benide neden üzersin kýzýl gonca...
Sosyal Medyada Paylaşın:
arıkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.