YÜREĞİM YANGINLARDA

söyle bana ey sevgili
senin de yandý mý yüreðin ben gibi
hangi günah bizi birbirimizden ayýrabilir ki
bir bakýþýn bir gülüþünle esir aldýn yüreðimi
öyle uzak olmayýp yanýmda kalsaydýn
sana neler neler söylerdim
atmazdým içime her derdimi dökerdim
paslanmýþ zincirleri birer birer sökerdim
sen yokken sahili olmayan denizlerde
azgýn dalgalarýn döðdüðü bir yetimim
zamansýz geçen baharlar gibi çaresizim
ben seninle varým yokluðunda öksüzüm
anla beni ne olur
gün geçtikçe büyüyor içimde ki hasret yangýnlarý
ben yokluðunda zaten karanlýðý soluyorum
þu küçücük yüreðimde sen
sorgusuz sualsiz atarken
ölmekten deðil ölememekten korkuyorum
günden güne büyüyor içimdeki yaram
üzerime çöküyor sessizce karanlýklar
açýlmamacasýna kapanýyor göz kapaklarým
bir daha uyanamamak deðil derdim
ellerini son kez tutamamaktan korkuyorum
ah zamaný bir durdurabilseydim
alýrdým koynuma hasreti zor ederdim sabahý
alsam da ahý
istemem görmesin gözlerim sensiz hiç bir þeyi
býrak aþkýnla yanayým zindanlarda kalayým
sensiz geçen günlerin acýsýný nasýl unutayým
ayrý geçen anlarýn öcünü almak için
sevginle aydýnlanacak ezeceðim tüm karanlýklarý
ve gecenin en karanlýk yerinde
seni alýp gideceðim mutluluklar ülkesine
yalnýz ikimizin olacaðý o yerde
ellerin ellerimde mutluluðu yaþayacaðým
tut ellerimden kaldým iki büklüm
yüreðimde sen aklým firarda
göz bebeklerimde sensizliðinde müebbet hüzün var
dilim lal olmuþ kaðýt kesiði bir yara
düþlerimi ise hiç sorma onlar da kýrýk dökük
umudumun adý belli boynu bükük
küçük bir çocuðun bakýþlarýnda ki sukut
yüreðim sana emanet býrakma sýký tut
tut ki yalancý baharlar gibi geçmesin
baþý boþ kalmasýn baþkasýný seçmesin...





Refik
30.03.2017
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: