Ýnsan nefes sayýsý kadar yaþar, Ve bir gün, aldýðý nefes için de kalýr, Ýnlerken,iki damla bitirir, En suskun gece,bu gün Çünkü daha yarýn olmadý Yeni güne hayat bahþedilmedi...
Sokak lambalarý geceden düþüyor, Hafifden sis örtmüþ denizi, Karþý kýyýdan bir ben el ediyor, Kalbim sabah ezaný huzur naklediyor...
Bu gün hediye edildi;kýrmadan,dökmeden yaþa...
Sosyal Medyada Paylaşın:
OMeRFaruK25 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.