saat
tam on ikiden vurunca kendini
evler, ýþýklarýný kýsýp
geceliðini giyerdi karanlýk
gürültünün yerini
uðultu alýr
düþ sokaðý yazan tabelanýn altýnda
aþkýn iki acemi talebesi gibi buluþurduk seninle
sonrasý malum
loþ ýþýklar altýnda
hayalleri uyandýrýp gün uykusundan
.....
amaaan biþeyler yapardýk iþte
þimdi iki saat onlarý biir bir anlatamam
nihayetinde karanlýðý maviye boyamaya gelen güneþ
her gün ayný iþi yapmaktan sýkýlmýþçasýna
iþ çýkartýp kendine
hayallerimizi kýrpardý
ýþýk kýrpma makinesinde
ama yine de gün boyu biriken özlemler
çoðul gebeliðe hamile býrakýrdý düþleri taa akþama kadar..