Kim bilir
Birgün açýlýr bizimde gözlerimiz
Neyi gösterecek geçip giden zaman
Ýçimizde kývýlcýmlanan aþk ateþini
Söyle kim üfleyecek
Yoksa
Esen rüzgarlar mý söndürecek
Eðer bir kývýlcým olarak kalabilseydin yüreðimde
Gözyaþlarýmla yeniden harlanýrdýn
Küller kimin yüreðine savrulurdu
Bilmiyorum
Acýlar zamanla geçer sanýrsýn
Bir sýzý olur kalýr yüreðinde
Bir toz konsa üzerine sakýnýrsýn
Duyduðun her aþk masalýna kanma
Kapýsý yoktur anlatýlan masallarýn
Kapýlar kapanýnca üzerine
Kar yaðar hayallerinin üstüne
Ay ýþýðýnýn ayazý üþütür ellerini
Aþk akýl ikileminde kalýrsýn
Çözülmeyen bir bilmece gibisindir onun için
Sevdalý þarkýlar gibi
Hep yüreðimdesin hiç gitmedin ki
Çocuksu bir aþkla seviyorum seni
Ben hüzünlendikçe nemlenir bulutlar
Aðlar gökyüzü
Dokunsalar aðlayacaðým nedensiz
Þimdi yoksun
Bir sen anlarsýn halimden
Sessiz çýðlýklarýmý duyuyorsun deðil mi
Aðzýmda kýrýlmýþ sözcüklerim
Tutsaðýn olmuþum yok haberin
Yaðmur mudur
Seni böyle aklýma düþüren
Kaldýr üzerimdeki ölü topraðýný
Nadasa býrakýlan yüreðim
Olsun senin dergahýn
Gözlerimden akan yaþlarý sil elinin tersiyle
Alma bu ayrýlýðýn ahýný ...
Refik
20 . 03 . 2017
Ýstanbul