Hasta Anama
Yorgun kalbin gövdeni taþýmýyor,
Hekimler lâl, sýnýrý aþamýyor.
Mum gibi eriyorsun, ölüyorum,
Tüm dua kuþlarýný salýyorum.
Boncuk gözlerinle boþ bakma anam,
Hüzünlü sineme dert ekme anam!
Sen hastayken hiçbir þeyin tadý yok,
Çektiðim gamýn tarifi, adý yok.
Yokuþ mu, düzde miyim bilmiyorum,
Kýþta mý, güzde miyim bilmiyorum,
Bir nuraniymiþ gibi bakma anam,
Kâinatý baþýma yýkma anam!
Rahman’ýn emridir, ölüm hak elbet,
Hiç kimse yaþayamaz ilelebet.
Yine de hazýr deðilim acý sona,
Dayanmam çok zor ana acýsýna.
Bir öteliymiþ gibi bakma anam,
Sol yanýmý yerinden sökme anam!
Günden güne soluyorsun gül gibi,
Ýmanlý yaþadýn Rabbe kul gibi.
Kimseler incinmedi senden niçin?
Ömrünü tükettin hep bizim için.
Asude bir göl gibi bakma anam,
Boynumu garip garip bükme anam!
Zaman ne kadar acýmasýz böyle,
Emeðin çok, hakkýný helal eyle.
Peygamberimize komþu olasýn,
Firdevs’in bahçelerinde gülesin.
Veda ediyor gibi bakma anam,
Baktýkça yüreðimi yakma anam!
19.03.2017
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.