HİÇLİĞİMİ ÖĞÜTÜYORUM...
Nasiplendiðimde kýyamet kopmakta
Oysaki usun ilk ilkesi,
Yine sahipsizliðin feryadýna kilit vurduðum
Fevri bir yürek sesi
Hem de ellerimle mabedimi yýktýðým.
Konuþluyum asil bir gölgede,
Dipçiði tüm sýrlarýmýn
Gayri ihtiyari seçtiðim üç beþ i mge.
Þimdi sussam ve çekilsem köþeme,
Feryadýn biri bin para,
Cebelleþtiðim dokunaklý tezahüründe yüreðin
Bir nebze de olsa sükûtu dilediðim.
Tüm hezeyanda saklý aslýnda o mevzu;
Kerem’in diðer yarýsý mademki ölümüne sevda,
Kim kaybetti de indinde makberin,
Yetmedi mi üstelik anýp anýp da gömdüklerim?
Kayýtsýzým bu gece,
Zifiri yoksunluðun yeknesak hüviyeti;
Verip de alamadýklarýmdan mý soracaðým yoksa tüm hesabý?
En kývrýmlý hüznü yaþýyorum doya doya,
Gücümün yettiðinin yüzü suyu hürmetine
Yine dilimde takýlý sayýsýz tekerleme:
Aklýmýn figanlarýnda
Yalýtýlmýþlýðýmýn gölgesi,
Kayýp giden son yýldýzýn da yine
Bana kesilmiþken faturasý.
Bir demde saklý madem ölü yarýmýn tescilli hikmeti,
Yarýnda mý gizlenmeliyim
Yine yok sayýldýðýma dair geçmediðim kayýtlarýna
Yeryüzünün, bir de mutluluk ulaþmamýþken o yýldýza,
Adýmý dahi unuttuðum açmayan çiçek bahçemde.
Gönülde saklý ferman,
Kalemde ise belli belirsiz bir derman
Yine aralýksýz nakþettiðim,
Saklý sýrlarý mý da sükûtun en derinine gömmeliyim?
Gidip de dönmeyen kim varsa;
Bir de var olup gitmeyi marifet bilenlere
Geride kalansa derin bir hutbe
Yine içmeye doyamadýðým.
Fýsýltýlarýn gýyabýnda bir sükûtun da özlemi;
Temenninin çok ötesinde bir de yüreðin tok sesinde
Asýlsýz bir hezeyan yine,
Gönle o sitem üstelik yerli yersiz;
Ýndinde rahmetin tokuþan benlikle
Tüm hasbýhal yine toz konduramadýðým güncemde.
Tekil bir beyan:
Andýklarýma rahmet zulüm ise harcým mý?
Hâþâ!
Hakka sunumumda sadece kýrýk bir lehçeyim,
Konuþmayý özlediðim hangi yürekte saklý isem,
Bir de görüp göreceklerime okuduðum sitem
Kadar kayýtsýzým.
Olmazýn oluru bir düþte kaykýlmýþlýðým yerli yersiz
Açýk unuttuðum penceremde
Bir tabur özlem belki de nakþeden
Aþka ansýz bir yergi
Suretimde yenilgi,
Kanýmda ne çok kývýlcým
Ölümüne tetiklerken ömrü
Edindiðim o son rütbe.
Hiçliðimi öðütüyorum,
Düþ birikintilerimden kalan son zerreler belki de.
Tüm sessizliðin de figaný yine
Saklý kayýp rotamda:
Kâh eksiltili cümleler,
Kâh darmaduman olmuþ aklýn çatýl kaþlarý.
Eziyorum teker teker ölümlü yürek sesimi,
Duymamalý kimse… oysaki
Çok geç,
Vakit çoktan oldu ömrün yarýsý.
Ýçselleþtirdiðim hayallerimle ölümüne nikâhlýyým
Bir de adýný bilmediðim kutup yýldýzýmýn nidalarýnda
Rast geldiðim mabedimin kýrýk parçalarý:
Eðilip yere elimle tek tek toplamaya kalkýp da
Kalan yarýmýn da yok olduðu o hengâme yine
Varlýðýmýn uzamýnda tok bir yürek sesi.
Týp týp akýyor gözün nameleri,
Ellerimde az çok isyan,
Neye delalet ola ki bunca sessizlik,
Demenin bedeli belli ki
Yerin dibine geçtiðim ayak sesinde evrenin
Bir de soyutlandýðýmýn bilincinde
Yufka yüreðin eremediði mertebe yine
Ýstikameti kayýp bir sevdada terk edilmiþliðim.
Üstelik ansýzýn gönül kubbeme örttüðüm örtünün
Büründüðü izdiham olsa olsa
Sebepli sebepsiz tüm sevmiþliklerim;
Artýk hangi aklý evvel fani ise
Aþkýn yüzü suyu hürmetine.
Kayýp bir miladýn da peþinde bir göçebeyim belli ki;
Anmadýklarýna rahmet okumaz mý insan, demelerine
Tüm isyaným:
Yanlý yansýz tüm kelamým yine peþi sýra imlerin
Ölümün tehdit ettiði bir ferman kadar kayýp bir bildirge
Daha beyan etmediðim ne ise:
Belki yarýn belki asla
Belki de olmamasýný dilediðim bir matemde tüm suretim,
Gördüklerime kani,
Göreceklerime de Eyvallah,
Artýk kader ne zaman dilerse,
Belki de mutluluðun pençesine düþme telaþým,
Gidip gelmelerle bozmuþken aklýmý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.