Sevilmez insanýn þirkef olaný. Her daim üzücü, sinsi pilaný. Aðzýnda küfürle birde yalaný. Ýnsanda güzeli çeler o þeytan.
Dedikodu, gýybet, sözü bitirdi. Güzel sözü, gün geçtikce yitirdi. Gurur kibir akla þerri getirdi. Ýnsanýn aklýný çeler o þeytan.
Her sevince paslý iðne batýrdý. Kötünün aklýna yattý oturdu. Güzelliði parçaladý savurdu. Ýnsanýn aklýný çelen o þeytan.
Seytanýn sözüyle söze baþlýyor. Ýradesiz kara kalpte kýþlýyor. Gönülleri vijdansýzca haþlýyor. Ýnsanýn aklýný çelen o þeytan.
Kötü sözü hiç bir insan duymasýn. Süzgeçten süzülsün aðýzda lafýn. Kötüyle oturma bir karýþ yakýn. Ýnsanýn aklýný çelen o þeytan.
Etrafýna bakýp güzel görmedi. Güzel sözü söyleyeni duymadý. Gönüle yolculuk varmýþ bilmedi. Ýnsanýn aklýný çelen o þeytan. Fatih Özkan 11.02.2017 Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatih Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.