Telkâri þiirler nakþettim bu þehrin surlarýna Bir gece ansýzýn çekip gidemem Ruhumu emanet ettim yedi tepenin yedi ayrý burcuna Boynumu büküp gidemem bu þehirden
Gidemem ben bu þehirden Yollarý bana uzaktýr Havanlarla dövülmüþ ruhum burda Kalýr hudutlarýnda bir parça benden Gidemem bu þehirden
Ýhanetim, masumiyet ve sadakatim gömülü topraðýnda Çocukken kalbimin üstüne düþmüþüm ilkin Savrulmuþ etrafa kýrýlan parçalarým aðlayýþlarým Kayboluþlarým var unutulmuþ sokaklarýnda Gidemem bu þehirden
Köprüler mil çekmiþ sanki göðsüme Boðazýma düðümlenmiþ kaðýttan gemileri Yollar hep ayný yöne çýkar ben kaçmak istesem bile Mýhlanmýþ fermaným bu þehrin hisarlarýna Gidemem bu þehirden
Aþýklar ruhuma kelepçe atmýþ Doruklarda devriyede hep fedailer Mezarýma güvercinler yuva yapmýþ Bu þehirde Ölmüþüm ben Geçit yok Gidemem bu þehirden
(Aziz Ýstanbul seni çok seviyorum )
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yavuz ARSLAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.