Bir Öðlen vaktiydi rastladým sana Pencerede kuþlarý yemliyordun Çiçekleri sularken dalmýþtýn uzaklara Aklýma düþtün pencerede sen
Bilemedim sana ne kelam edeyim Bir þiir yazýp astým mandala Kaþlarýný çatýp üstüme perdeyi çektin Kalbime düþtün Pencerede sen
Gece gündüz demeden bekledim Bazen dondum bazen eridim Yaðmur yaðýyordu ýslanma git dedin Gözlerin yaþlý pencerede sen
Aþký çaldým bak ikimiz için Kapýna dayandim ahh için için Bu son gecem belki Firari yim Gelemem diyorsun bilmiyorum neden Saçlarýnda dolunay pencerede sen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yavuz ARSLAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.