ne güzel bir þey aynaya bakýp kendini görmek istediðin gibi görmek ne güzel yalanlara boðulmuþken sýyrýlmak iftiralarýnla boyamýþ gökyüzünü nefretinle karalamak nefes alýrken çamur atmam ve gülümsemenin içindeki nefreti saklamam giydiðin cellat elbisenin dar geldiði artýk emekliye ayrýlan kalbini hak etmediði sevgili terk ettiðinde aðlama sýzlanma konuþma sus içinde öldür bence sence sevdiklerin dostlarýn senin gerçek yüzünü görmeyenler yanýnda yýktýklarýn üzdüklerin senden gideli çok oldu sevmeyi bilmiyorsun bari saygýlý olmalý bil seni aldatan hiç olmadý sen kendi kendini kandýr dur insan inanmak istedikleri þeylere inanýrlar gerçekleri göremezler gerçekleri görmen umuduyla seveceksen kendini deðil insanlarý sev
Sosyal Medyada Paylaşın:
maksut pehlivan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.