halatý kopuk zaman
fýrtýnaya sarýlmýþ
rüzgarýn türküsünde
söylesem
yokluðundan seken kurþun
bulutun kýrýldýðý an
aþký yine döker yüzüme
uðurladýðý eski ben’in ardýndan
sözü sürerken namluya
açýlmýyor feryadým
uyandýrsan gözlerimi
omuzlarýmdaki bakýþtan
yüzüm hiçliðe dönüyor
aðlýyorsun içinde
aðlama
yorgun dudaklarýma
ateþi düþtü damlalarýn
sen sesini arala
gece çizerken tenimi
kalk gidelim
avutulsun suskunluk
kanadý üzerinde...
14/04/2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.