VUSLAT ECELE KALMADAN

Yitik bir þehrin ýþýklarýndan, sýyrýlýyorum yavaþça
sen kokularý kattým, senli düþlerimle beraber
omuzladýðým heybeme

ha, bir de en çok sevdiðin mavi gömleðimi giydim
kalbimde büyük bir sevgiyle, bir umutla aþkla
bekle geliyorum sevdiðim.

bir gökkuþaðý gördüm ýslak bir günün ardýnda
ona konan güvercinlerden sarý rengi istedim
benziyor diye saçlarýna .

güvercinler mavisini katlayýp, koydular sýrtýmdaki heybeme
nasýl da anlamýþlardý gözlerinin maviliðini .

bir orman yoluna düþtüm apansýz
orman sýklýðý saçlarýn
sana doðru uçuþuyordu dalgalarýyla
anladým ki o an senin hayalin,
götürüyordu beni sana.

fesleðen kokusu yayýlýyordu etrafa
en son gördüðüm düþ geldi aklýma
sen bekliyordun beni, seni üþüten ayazlarda.

korkma ben ertesi günün ilk ýþýk sýzýntýlarýnda.
geleceðim ellerimde ýlýmlý baharlarla
ay yüzün parlayacak beni gördüðünde
bekle sevdiðim az bir zaman kaldý kavuþmaya
sana mutluluðun en alasýný yaþatmaya
vuslat ecele kalmadan geliyorum
bekle sevdiðim.

Sabahat çelik

Sosyal Medyada Paylaşın: