ARTIK...

Gitmeliyim þimdi gelmiþti vakit...
Elimde bir fener yürürüm artýk.
Bir ceket bir hýrka yollar müsait
Gitmezse ayaðým sürürüm artýk.

Gülmemi bekleme suretim asýk
Belki de son defa kaþlarým çatýk
Zaman dar sokak dar kafam bulanýk
Bu þehir bana dar, görürüm artýk.

Çektiðim kýsa çöp düþtü uzaða
Aldýrmam çýkacak hiç bir tuzaða
Gönlümü ebeden çektim kýzaða
Aklýmý çarmýha gererim artýk.

Virgülü umardým, þimdi noktayým
Kýrýk bir kemanda sanki notayým
Zaman mý yastaydý ben mi hastayým?
Bir devri maziye bürürüm artýk.

Ben aðýr yaþadým aðýrdý yüküm
Varsýn da sarsýlsýn temelden köküm
Ýlahi kudretten verilir hüküm!
Zannetme bu dertle çürürüm artýk.

Dolunay kayýpta çehresi hüzün
Gecenin gözleri üstümde bugün
Ýsa Can yeniden baþlýyor sürgün
Bilinmez nerede dururum artýk.

ÝSA KOCAGÜL
Sosyal Medyada Paylaşın: