yaşamak zor geliyor artık
hangi zaman aþýmýnda
hangi umarsýz yaþamda kaldýk kim bilir
nasýl özledik birbirimizi kim bilir
kim bilir nasýl güneþe hasret
sevdaya nasýl aç kaldýk
sen soðuk bir rüzgardýn ellerimde
bense avuç içlerimi dudaðýnýn buðusuyla ýsýtýyordum
bir kelebeðin ömrü kadar yaþamak isterken sende
bir ömür boyunca sessizce seni bekledim
nasýl gökyüzünün maviliðini sahiplendik
nasýl denize aþýk bir martý olduk
ve nasýl gecelerce üþüdük
bir bir ölümden doðar gibi
bir sevdaya aç yaþadýk kim bilir
papatyanýn yapraklarýnda aradýk bir birimizi
sokaklarýn karanlýðýnda kaldýk
çocuklarýn gülümsemesinde
en çokta güneþin kýzýllýðýnda
ve kýrmýzý bir þarabýn kanýmýza karýþmasýnda
ve yorgunduk
sonra uykusuz
ve idam sehpasý kurmuþtuk göðsümüzün ortasýna
kim bilir nasýl sevdik bir birimizi
kim bilir nasýl öldük
tanrý þahitti acýlarýmýza
ama sessizdi
ama suskun
ama dilsizdi
biz yine sevmekten vazgeçmedik
ayný gökyüzünün altýnda
ayný acýlara sarýlýp
ayný düþleri görmeye devam ettik
þimdi kim bilir nasýl üþüyoruz
nasýl özlüyoruz
sýcacýk bir eli
sýcacýk bir teni
sýcacýk bir gülümsemeyi
ama yorulmuþtuk
ve idam sehpasýnda yaþamaya alýþmýþtýk
vakit dar, yaþamak zor geliyor artýk.
ibrahim dalkýlýç
20/11/2016
23:15 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.