sa
10.40
Saat 10.40
Günüm ;
Kadýköy vapurunda,elimdeki bardaðýn tütsüsüne dalýp gitmiþ bir þekilde seyrine devam ediyordu
Hava kapalýydý
Geceden kalma bir yaðmur,sokaklara adýný yazdýrmýþtý
Ýçi doluydu vapurun
Hava soðuk ya,
Kimsenin dýþarý çýkýp,martýlara simit atmaya cesareti yoktu
Kimse martýlarý düþünmüyordu.
Vapurla yarýþýrcasýna,kanat çýrpýnýþlarýna þahit olabiliyorduk sadece
Kimimiz yalnýz,kimimiz baþýný yaslayabilecek bir omuzla devam ediyordu yolculuðuna
Elimizde çay,aðzýmýzda donuk bir buðu..
Kulaklýðý takýp müzik dinlemek,doðaya ihanet olurdu
En hýrçýn dalgayý bugün koparmaya ant içmiþ gibi bir zelzele yaþattýrýyordu bizlere
Yolculuðun sonlanacaðýný iþaret eden Haydarpaþa garý göründü sise bulanmýþ pencerelerin ardýndan
Ýçimde bir burukluk
Garýn önündeki kara tren gibi,zifiri bir geçmiþe yolculuk..
Saniyeler dakikalara yetiþmeye çalýþýrken pürüzlü bir ses yankýlandý iskelede durarak
Ýçindeki nefreti kusar gibi,bir bir gölge oldu bu müstesna kalabalýk
Herkes herþeyi planlamýþ gibi
Hangi kafeye gidilecek,hangi arkadaþla buluþulacak,hangi kitabevinden kitap alacaklarý belliydi sanki
Bir ben...
Bir ben rotasýz geziyordum Moda sahilinde
Semtlerin bir mevsimi olsaydý,
Kadýköy’e Kasým yaraþýrdý
Kasým kadar soðuk.yýlgýn ve kalabalýk..
SANÝYE SAV
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.