- Hangi günâhýn bedelidir ki hasret, hangi hatanýn telâfisi ölüm...
Kýrgýnlýðýma takas ettiðim
þaþkýnlýðýmýn cevabýný aradým silinmiþ satýrlarda
kýrmýzý çizginin üstünde kalan o son cümle
o son mýsra vurdu beni
kiraz kokulu silgimle dertleþtim
silindi geleceðim
özlemlerin þahýný yaþatýrken yokluðu
kayýtsýz gülüþler eklendi sûretime
suya yazýlmýþ âþk dediler
unut dediler
inanmadým sevmeye devam ettim
vicdan þeridine baðladým zihnimdeki geçmiþi
zýt anlamlý cümleler kurmadým ayrýlýða
kabullendim geçici talimatlarý
hangi gün’âhýmýn bedeli bu dedim
bedeli berdele ekledim
sonu kader çýktý
inanmayacak kadar cahil misin dedi
al bakýþlý mücrime
dudaðýndaki kýrmýzý kadar fahiþeydi oysa hayat
al birini söv ötekine
bütün çirkinlikleri sevebilirdim
bütün güzellikleri de
o soðuk mezartaþýný da sevdim mesela
sýrf annem için þefkatlice
herkes kendi taþýrmýþ odununu unutma
yanacaðý cehennemine
gözlerimde üzgü geçidi
dilimde baþucu suskularýmla
bir sandýk dolusu güven sakladým
ömrümü adadýðým iklimlere
ben gönüllü deðilim diyorum aðlamaya
istem dýþý hep isyanlarým
pamuk ipliðine baðlanmasaydý eðer
eðer olmasaydý öyle
hayat diye k’araladýðým
sarýlýrdým ümitlerime
ki
tutsam ucundan kopacak
sussam öfkem kabaracak
yine u’yanacaðým cehennemimde
yanacaðým kendim(l)e..
- heyhat!
kasým pýhtýsý oldu damarlarýmda hûþu
öl beni ey hayat! -