Ne Gurbetli Olduk,Nede Sýlalý.
Bir yýl biriktirip bir ayda yedik,
Zannettik bu musluk hep akar dedik.
Umum vekaleti gardaþa verdik,
Ne gurbete sýðdýk nede sýlaya,
Gurbette yabancý, Sýlada Almancý,
Fýrsatýný bulan attý kazýðý,
Azalmýyor artar, kalplerde sancý,
Ne gurbete sýðdýk, nede sýlaya,
Mevlam nasip etmiþ geldim gurbete,
Ne yazýkki,kýrk senemi verdim gurbete,
En sonunda tabut gider herhalde.
Ne gurbete sýðdýk, nede sýlaya,
Anayý,Babayý,canlarý aldý,
Belki çok þey verdý çok canlar yaktý,
Çýkarý bitienler uzaktan baktý,
Ne gurbete sýðdýk, nede sýlaya,
Yarab rýzýk yokmu idi sýlamda,
Çok isterdim çöpçü olsam orada,
Nasýl gidem,kökler saldýk buyada,
Ne gurbete sýðdýk nede sýlaya,
Herkez çýkarýnca yüzlere güldü,
Ýçimde insanlýk ateþi söndü,
Zaman dolduðunda, ’Erol’u duyarsýn öldü,
Ne gurbete sýðdýk nede sýlaya,
1.11.2016 Erol Köktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.