Fikrimde ince bir sýzý Baðlamamýn ey aþk’dan haber salan Tellerine de bi hâller oldu Akordu da bozuluyor Hemi de içini çeke çeke Nasýl da sarýlýyor parmaklarýma sýký sýký Bir görseniz , þaþar kalýrsýnýz Ahh bununla kalsa Þiirlerimin yüzüne de bakamaz oldum son zamanlar Oysa ki katýla katýla Ölümüne güldürecektim bütün sözleri
Anlamýþ deðilim Kasým çiçekleriyle donatmadým bahçemi bu sonbaharda Lale, sümbül, nergis soðanlarý da ekmedim henüz Ama taze cevizi suya atýp akþamdan Sabah aç karna içtim þifâ niyetine Yeminle düne kadar gitmek gibi bir derdim yoktu Hatýrý sayýlsaydý kalmalarýn Kendimden giderken aðlamazdým bu kadar
Oysa ben gülmeyi özledim Babamýn omuzuna dökülürken saçlarým Daha onsekizindeydim Temmuzun sonunda öyle bir kestirmiþtim ki Babam çocuklar gibi izin boyu küsmüþtü bana
Bak yine uzattým baba Arasýna karýþan aklarla Onsekizinde de deðilim Affet baba Affet Ýstesem de omuzuna dökülmeyecek artýk Uzun uzun aðlayýp Gönülsüz gönülsüz gitmeliyim...
nagi han
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nagihan ERGÜL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.