bu arada "-hadin mesel söleyelim" denir mesel dedikleri; masal, hikaye, “-amma aslý var-amma yok, Orasýný ben bilmen Allah bili(r)” diye baþlanýr söze bulmaca, bilmece ama sonuçta eðlenilir
"bir evde; bi gocaðarý, bi garý-ðoca iki ðýz, bi o(ð)lan"
“falancalar”, “filancalar “diye bilemediler mi "-kimin evi hadi deyvi" “-nereyi verecen” “-sen nereyi isdeyon” “-köy, möy istemen, ille þe(hi)er verecen”
taraflar; kýyasýya bir pazarlýkla büyük þehirleri isterlerdi sevdiklerinin olduðu þehirleri bir de bildikleri, gördükleri abilerinin asker olduklarý yeri; Hozat, Polatlý, Posof, Hasdal, Kýrklareli
karþý tarafdan sevdiklerinin olduðu yeri kaptýrdýklarý þehirleri geri isterlerdi, bazen ipucu bile pazarlýða tabiydi “öte malle de mi? bu mallede mi?” .. “aþþa mellede mi? okarý malle de mi? .. “orta mallede mi? dere malle de mi?”
zor bilmece sorarlardý görmek istedikleri yerleri geri alýrlardý, þamata sürer giderdi
rekabet kýzýþýr herkes birbirine girerdi iþ gerçek tapusunu almaktan beterdi aslý varmýþ gibi, kavga ederlerdi inadýna kavgalaþýlýr yemin billah ile küserlerdi araya aileler girerdi.. sanmayýn barýþýlýr..
ve illa kastedilene itiraz.. daha doðrusu her þeye itiraz vardý..
baðrýþ-çaðrýþ arasýnda ta ki yorulana yanlýþ evler sorulana kadar “-bi evde bi çocuk” gelde çýk iþin içinden en son cevabýn “-cami evi” olduðu çýkar öteki hiddetle baðýrý “-Yakýp Hoca?” “-o dün köyüne getdi daha gelmedi” “-asgere mi ðetdi millet nerden bilcek” etraftan doðrularlar “-iki ðündür ezeni Kabýþ Musa okuyoru ya” “-Yakýp Hoca olsa da Musa okuyo” sürer gider kaybedenin itirazlar.
bir baþkasý “-bi evde iki garý?” bütün köy taranýr yok Allah yok “falancalar” “-ý ýh” “filancalar” “-ý ýh” cezasý ödenir, kim peki “falancalar” “-iki garý tamam da ee sen bi adam demedin ki” “-.ikdir et canýýým onu da mý adamdan sayýyon” “-olu mu caným ne demek” “-yau ha varlýðý ha yokluðu ona filen, mendil deye burnumu silmen ki olsa da olu(r) olmasa da mosulamazýn teki”
orada akrabasý ve sair yakýný olan varsa ya hiçbir þey olmamýþ- denmemiþ gibi yapýlýr ya da kahkahalar atýlýr
“-sizin iki daðýnýz var, bizim beþ” “-birini saylamayýz yannýþ sormuþsunuz” “olsuunn” “-amaan neyise, boþlan þunu dedeniz mesel deyvicek sesinizi kesin de onu dinlen” …. ebem bir emrivaki ile çýkýþýr “-ee hadi gari dede ev gari! evivi(r) bireþ sen de” dedem bir heybet, azamet ve ciddiyetle baþlar “mesel”e sesler, kaynaþmalar diner pür dikkat dedemi dinlerler küsleri yan yana getirir hizaya gelmeyenler beklenir
"-eveli bi varýmýþ, bi yoðumuþ pire berber iken, deve dellal iken ben anamýn beþþiðini þýngýr mýngýr sallar iken anam düþtü eþikden bobam düþtü beþikten" demeye galmaz çocuklar itiraz ederdi “-boba beþþigden düþer mi yaa” “-mesel bu deyen böyle demiþ, goyan böyle gomuþ
biz, biz bizidik otuz iki gýzýdýk ezildik-büzüldük bi araya dizildik”
“-bek eyi, çok dürüs(t) bi adam sefaletden býkmýþ, biðün bi hýrsýzýnan garþýlaþmýþ, hýrsýz da Allaha yarar bi iþi yok öksüz-yetim bilmez, beynamazýn teki, münafýðýn önde ðedeni
emme bakmýþ; hýrsýzýn durumu kendi halinden oldukcana eyi yediði öðünde-yemediði arkasýnda kendi durumu demiþsin ortada elde yok, avýþda yok, cep delik, cepken delik! çoluk-çocuk aþ sefil cümle alem biliyo hali Mýsýr’da “Saðýr Sultan”a malim
“-yau sabahdan aðþama rýzýk uçu didinen, çoluk çocuðunun nafakasýný temin etmeye çalýþan ilerde baþýna bi dert gelir deye çoluk çocuðunun nafakasýndan kesip emek verip üþ guruþ gazanan, guruþ guruþ irkiltmeye çalýþan adamýn, malýný nasýl çalar insan, nasýl boðazýndan geçer de nasýl çoluk-çocuðuna nasýl yediri” deyince
hýrsýz efendi; “-demek kiyne ona deðil de bana nasip olcaðmýþ, kader diye bir þey var” rýzýk meselesi kýsmet böyleymiþ nasip buyumuþ atmýþ savurmuþ vizdaný ýrahat yan gel yat”
neyse uzatmayalým vardan-yokdan bahsederkene arkadaþ olmuþlar, hýrsýz buna “-yau boþ ver hinci haramý halalý” “-yau olmaz, çoluk-çocu(ðu)m mar” “-sen benim dediðimi yap, gerisine garýþma” netdi etdiyse, hýrsýzýn izbarýndan gurtulamayoru adam da “pekey” deyoru
derkene ikisi barabar böyle-böyle gonuþalakdan bi depeye varmýþlar va! bi baksalarýký aþþada bi ileþber çi(f)t sürüp duruymuþ
hýrsýz “-bak hinci demiþ hu adamýn öküzlerini çalacaz” bizim ki “-nassý olu len, önündeki öküzlerinen çift süren adamýn öküzü nasý çalýnýr Alla(h)sen”
hýrsýz “-garýþma sen” deyo, “-bak hinci, ben adamý öküzlerden uzaklaþdýracan, sen de öküzün birini al ho yanna do(ð)ru sür get ahþamýnan felan yerde buluþuruz”
bizim ki etiraz etmiþ “-ya adam beni yakalarsa” “-yakalayamaz ben onu oyalarýn” mezburen biziki gene “-pekey” demiþ hýrsýz gomuþ öte yanna getmiþ,
senin hýrsýz bi çalýnýn garaltýsýna sinlenmiþ yekdepden baþlamýþ ünnemeye “-þaþdým” gene ünnemiþ “-þaþdým” .. “-þaþdýýým, þaþdýmmm” ileþber önþe bi ýrgalanmamýþ bizim hýrsýz yaygara üsdüne yaygara basmýþ “-þaþdým” …. “-þaþdým” ileþber gulak gabartmýþ adamýn biri fira baðýrýyomuþ
“-þaþdým” da “-þaþdým” gulak vermiþ, adamýn biri yýrtýnomuþ ha-bire baðýrýyomuþ “-þaþdýýýým” “-þaþdým”
çift sürmeyi býrakývýrýyo korunun içinde baðýran adamýn yanýna varýyo “-len epap hayrola yau, dur bi dinlen, meselen ne” bizim hýrsýz hala yýrtýnýyo “-þaþdýýýýýým” “-þaþdým” ileþber bi tütün sarýyo “len epap, yak bakayýn bi yau senin bu ðadar derdin ne a(ð)lamayan çocuða emzik vermezler anlat bi çarasýna bakalým neye þaþýyon bu ðadar” bizimki hala yýrtýyo kendini “-þaþdým da þaþdým” ………….. “-þaþdým” da “-þaþdým” …….. ikki sahat “-þaþdým” deyo da baþga biþiy demeyo hýrsýz efendi bu ðarada yan gözüynen de bi tarafdan ötekini gollarýmýþ köylü öküzün tekini epey bi götürdükden sonura hýrsýz aðýdý fiðaný bi tarafa býrakýyo ileþber de ha-bire noldum öldüm, izbar ederimiþ “-epap neye þaþdýn sen yau” hýrsýz en sonunda
“-ülen” demiþ, “hurda bi adam mar” deye ileþberin çift sürdüðü yeri gösderirimiþ ileþber “-eee” demiþ “-iþdecik o adam tek öküzünen çift sürüyo da ona þaþdým” demiþ
adam dönüp bakmýþ hakkatan öküz tek bi daa baksayký “elle ezzatýný!” adamýn biri almýþ öküzün tekini sürüp geder
seðidiviymiþ arkasýndan söðelek-sayalak “-laouynnn” bilmen nesini neyttiðimin adamý “-dur lauyn” epili bi peþinden getmiþ emme etiþmenin imkaný mý var
bu ðarada bi ta(ha) dönüp baksayký birez önceki herif de hemi öküzün öteki tekini hemide eþþeðini öte tarafa do(ð)ru sürüp çekip götürüp batý(r) geri dönüvümüþ bu sefte de ona baðýrýp, söðüp-sayýp govalamaya baþlamýþ tabii etiþmenin mümkünatý yok iki arada bi derede galmýþ öküzün biri bi tarafa, öteki öte tarafa eþek dersen cabasý dinmiþ seðitmekden dizlerinin baðý çözülmüþ olduðu yere çömüdmüþ bu sefte de kendi baþlamýþ yýrtýnmaya “-þaþdýýýým” ……… “-þaþdým” …… “-þaþdýýýýýýým, þaþdým” ……….. “-þaþdýýýým” ….. “-onnar deði(l), ben þaþdým onnar þaþmadý ben þaþdým” deye
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.